Commitment
Vorige week vrijdag was ik op het ‘Yes U can’-event van mijn businesscoach Veronique Prins. Ik keek er al een tijdje naar uit. Als iemand je kan inspireren en wat schoppen onder je kont kan geven, dan is het mevrouw Prins wel. En wie kan dat niet gebruiken aan het begin van een nieuw kalenderjaar? En natuurlijk was het ook de uitgelezen gelegenheid om te netwerken en weer bij te praten met bekenden.
Mijn kapsel had de zo goed als ‘perfecte krul’, ik had mijn fluwelen jasje met daarop geborduurde bloemetjes aan en mijn lippen mooi gestift want de locatie was niet de eerste de beste: het Slot Zeist. Bij het naar binnengaan (over de rode loper die inmiddels roze eruit zag) voelde ik me meteen koninklijk. Het gebouw ademde grandeur uit van alle kanten: de prachtige kroonluchters, het beschilderde plafond en de antieke kasten. Ik ging er als vanzelf wat statiger van lopen.
Nadat ik een mooi plekje vooraan had weten te scoren – wel zo handig als je klein bent – gingen we van start. Het thema was ‘Commitment’.Eén waar ik inderdaad wel wat meer aan kon werken. Niet omdat ik geen focus heb, niet omdat ik mijn bedrijf niet belangrijk vind, maar omdat je zo gauw afgeleid kan zijn, omdat je bullshit en smoesjes je vaak als een sluipschutter hebben overvallen, maar vooral omdat je angsten altijd op de loer liggen.
Veronique begon met een mooie talk, liet inspirerende filmpjes zien en toen kondigde ze de spreekster van de dag aan: Bibian Mentel.
Ik had eerlijk gezegd nog nooit van Bibian gehoord. Bibian is snowboardster die verschillende keren kanker heeft gehad en overwonnen. Zodanig dat het haar in 2014 zelfs gelukt is om de gouden medaille te behalen op de Paralympics van 2014.
Op het podium stond een prachtige Indische vrouw met een even prachtige energie. Deze powervrouw, die na een behandeling die ochtend in het ziekenhuis meteen was door gesjeesd naar het event in Slot Zeist, wist mij te boeien, te inspireren, maar vooral te raken met haar lezing. Ik heb haar boek ‘Kut kanker, door jou laat ik mijn leven niet verpesten!’ ook meteen gekocht.
Bijna 10 keer kanker krijgen was voor haar nog steeds geen reden om bij de pakken neer te gaan zitten. Sterker nog, ze bleef sporten en meedoen aan wedstrijden. Over commitment gesproken! Die kwam echt wel binnen bij mij. Mijn smoesjes, angstjes en beertjes op de weg leken vergeleken bij haar ontberingen bijna banaal.
Hoe zit dat bij jou? Bij jij gecommitteerd aan je droomdoelen? Ga jij je eigen bullshit uit de weg, kill jij jouw angsten en stuur je jouw smoesjes de bietenbrug op?
Indien nee, wordt het niet eens tijd?