Toen ik nog werkte ging ik als het lekker weer was, op de fiets naar mijn werk. Ik fietste de brug over van Maarssenbroek naar Maarssen en kwam dan uit op de Amsterdamse Straatweg. Deze weg ligt langs het Amsterdam Rijn Kanaal. Het was een flinke trap naar Utrecht Centrum, maar ik vond het altijd een fijn stukje om te fietsen. De wind die wat straffer stond en het klotsen van de golven als een boot passeerde, maakte het fietsen aangenaam.

Wat ik minder fijn vond was dat ik altijd van alle kanten werd ingehaald. Of het nou was door een man met lange benen, door een oude vrouw of door een meisje van twaalf. Dat was op zich niet zo raar, want met mijn bijna 1 meter 50 heb ik nu eenmaal niet de benen om grote slagen te maken.

Tot ik ineens tijdens het fietsen het inzicht kreeg: waar maak ik me nou druk om? Ja ik werd constant ingehaald, maar ik was op tijd van huis vertrokken en ik kwam op tijd op mijn werk aan. Me druk maken over anderen die sneller waren was totaal zinloos. Het ging immers om de bestemming en niet om de snelheid. Het was geen wedstrijd.

En zo is het ook in ons leven. We zitten niet in een wedstrijd, ieder fietst zijn eigen route, heeft zijn eigen bestemming. Dus als jij denkt dat het geen zin meer heeft om jouw droomdoel in de wereld te zetten omdat anderen je al voorgingen, dan wil ik je bovenstaande metafoor ter overweging meegeven.

Het is niet te laat om nu nog te beginnen voor jezelf of om nu je boek te schrijven en uit te geven. Start nu en dan kom je vanzelf op je bestemming